Een van de manieren waarop de dorpsfilms van Johan Adolfs gefinancierd werden was eenvoudigweg reclame.
De plaatselijke middenstand kon in ruil voor een bedrag in de film verschijnen en op die manier hun zaak promoten onder hun dorpsgenoten. Veel plaatselijke ondernemers gingen op dat aanbod in, en dat geeft ons een aardig inkijkje bij de winkels, benzinestations en andere kleine zaken uit de jaren 50 en 60 in Brabant.
Neem een kijkje bij de krantenwinkel, slijter en meubelzaak uit het dorp in de jaren 50 en 60. De winkeliers kennen elke klant en helpen ze bij hun aankopen. Veel van dit soort zaken, vaak familiebedrijven, zijn inmiddels verdwenen of vervangen voor ketens. Gelukkig hebben we de beelden!
Voor de camera verschijnen was nieuw voor de meeste mensen die reclame gingen maken in de film. Dat levert misschien niet de meest natuurlijke beelden op, maar is wel erg leuk om nu terug te zien.
Verschillende winkeliers tonen hun waren voor de camera
