Het leven in zo’n interneringskamp riep veel onvrede op onder de gevangenen. De bewaking was streng, het eten was karig en bevatte nagenoeg geen vet of zout. Er waren mannen die slechts op basis van enkele vage verdenkingen wekenlang vast werden gezet. Sommige geïnterneerden zagen daarom hun kans schoon als ze buiten het kamp te werk werden gesteld.
Bloedneuzen
Zo lezen we in een dagrapport van januari 1945 dat wachtcommandant Slokker na zijn eerste werkdag bij zijn leidinggevende op het matje werd geroepen. Hij had één van de geïnterneerden namelijk naar huis gestuurd om een touw te halen, maar in werkelijkheid had deze gevangene zijn vrouw afgeranseld en een bloedneus geslagen!
Dit was geen eenmalige gebeurtenis, zo blijkt uit een later rapport. Geïnterneerden die mogelijk het kamp willen ontvluchten ‘of even naar huis gaan om hun vrouw af te ranselen, worden niet meer buiten het kamp te werk gesteld.’
Ontsnappingsgevaar
De gevaarlijk geachte geïnterneerden kregen een speciale behandeling. Dag en nacht werden zij elk kwartier gecontroleerd. Deze strenge en frequente controles waren natuurlijk zeer storend voor hun nachtrust, vandaar dat deze heren de kampleiding verzochten om in plaats daarvan elk uur gecontroleerd te worden.
Vanwege het grote ontsnappingsgevaar waren de ramen van hun cellen bovendien van prikkeldraad versperringen voorzien, waarlangs ontsnappen bijna onmogelijk is, aldus de wachtcommandant. Desondanks lukte het een zekere Rutten, de ‘beul van Ommen’, wel degelijk om tot tweemaal toe (!) het kamp te ontvluchten. In Weert werd hij echter weer gearresteerd en gestraft met veertien dagen eenzame opsluiting, waarvan acht dagen met alleen water en brood.
Terloops wordt tot slot nog even opgemerkt dat het kaalscheren van de geïnterneerden zeer vlot is verlopen behoudens een klein incident. Helaas geeft het archief niet álle geheimen prijs en blijft het gissen naar dit voorval...
Openbaar
Geheime archieven gaan voor het eerst sinds 75 jaar open. Voor een groot aantal dossiers vervalt de beperking op de openbaarheid na al die jaren en dat zorgt er voor dat je nu zelf kunt lezen wat erin in de oorlogsjaren allemaal speelde. Zoals dit verhaal over de gebeurtenissen in het interneringskamp Grave (toegangsnummer 7828, inventarisnummer 121).
